Maak kennis met Suzan, Kim en Maud

Suzan

"Ik kom uit een gezin van 5 meiden. Ik ben geboren in 1990 als tweede in de rij. Ik woonde van mijn tiende tot mijn 18e in een instelling voor mensen met een verstandelijke beperking. In 2008 ben ik verhuisd naar Ons Thuis."

"Ik maak gebruik van de dagbesteding op het terrein van de instelling. Dus daar ga ik nu nog elke dag naar toe, met de bus."

"Ik ben graag buiten, speel en wandel graag en kan echt niet zonder mijn schommel! Ik kan niet praten, tenminste niet met woorden. Toch kan ik je heel goed duidelijk maken wat ik bedoel, zeker als we elkaar een beetje hebben leren kennen."

"Ik loop graag en goed. Maar als we verder weggaan mag ik toch in de rolstoel zitten. De zorg die ik nodig heb, is best intensief."

"Mijn ouders en zussen wonen op redelijke afstand en komen mij regelmatig opzoeken. Door de kleinschaligheid zijn de lijnen naar de begeleiding erg kort en direct. Mijn ouders en zussen vinden dat fijn."

 

 

Kim

"Ik ben geboren op 27 februari 1993 in Geldrop. Ik heb twee broers die jonger zijn dan ik. Mijn broers en mijn ouders wonen in Venray."

"Ik heb vanaf mijn vierde jaar dagbesteding gehad in Horst bij Dichterbij. Daar heb ik het altijd naar mijn zin gehad en heel veel geleerd. Zoals lopen, praten, fietsen en nog veel meer."

"Ik woon sinds 1 maart 2012 bij Ons Thuis. Ik heb het hier heel erg naar mijn zin. Bij Ons Thuis hebben we alles wat ik leuk vind. Zo speel ik graag in de ballenkamer, in de speelkamer en ga ik heel vaak zwemmen in het binnenzwembad."

"De begeleiding heeft veel aandacht voor mij, daar houd ik van. Ik vind het heel fijn om te knuffelen of samen te kletsen. Ik houd van zingen, wandelen en fietsen. Ook kijk ik heel graag naar foto’s van bekenden of familie, samen op de bank."

 

 

Maud

"Ik ben Maud van Hoof en ben geboren op 22 oktober 2005. Net als Kim ben ik de grote zus van twee jongere broertjes. Ik heb altijd in Deurne gewoond, maar woon sinds maart 2023 met Suzan en Kim in dit ware droompaleis Ons Thuis."

"Papa en mama omschrijven mij als een vrolijke, nieuwsgierige en eigenwijze puber. Ik spreek zelf liever over belangstellend en een sterke wilskracht. Vanwege een zeldzame chromosoomafwijking ben ik verstandelijk ernstig beperkt en heb ik de diagnose autisme en epilepsie.  Ik ben non-verbaal, maar als je me een beetje kent weet ik me op mijn eigen manier en met behulp van mijn spraakcomputer goed duidelijk te maken. Mijn allergrootste vriend is Elmo. Elmo biedt mij steun en veiligheid en is dus altijd bij mij in de buurt."

"Ik ben graag buiten: schommelen, wandelen en fietsen vind ik erg fijn. Je kunt me opvrolijken door liedjes te zingen. Ik ga twee dagen naar de Emiliusschool in Son en de overige drie dagen ga ik naar dagbesteding Gerust in Deurne."

 

 

 

Agnes

Helaas hebben wij in juni 2022, na een intens ziekbed, afscheid moeten nemen van Agnes.

"Helaas, onze unieke dochter is niet meer. Wat kon zij genieten van haar kopje koffie, vaak met wat lekkers erbij op een terrasje. Wat kon zij dan aanstekelijk lachen. Soms zelfs zo, dat het maar even duurde of het hele terras zat mee te lachen. Wat kon zij genieten van tochtjes met de bus of op haar duofiets. En wat heeft zij nog genoten van haar laatste vakantie aan zee."

"Haar spontane lach zullen wij niet meer horen. Haar aaiebollen niet meer ondervinden."

"Wat kost het ons moeite en pijn om afscheid van haar te nemen. Maar straks, als de ergste pijn voorbij is, zullen we juist het vrolijke, het blije en het pure vasthouden en in blijde herinnering houden."

Egbert Slot, vader van Agnes en grondlegger van Ons Thuis

 

 

Gedicht voor Agnes

Lieve Agnes,
In mijn hoofd zitten dingen
Ik schiet ervan vol
Je lach, je moppers,
je alles zeggende aaiebol
In mijn buik zit een leegte
Die leegte ben jij
Het gemis is zo voelbaar
Zo voelbaar dichtbij
In mijn hart zit een plekje
voor een bijzondere vrouw
In mijn hart zit een plekje
Voor altijd voor jou

Meer weten over de methode waarmee we Suzan, Kim en Maud begeleiden?